Τα Μουσεία Τέχνης και τα Παιδιά

Τα Μουσεία Τέχνης και τα Παιδιά

Ευθυμία Γεωργιάδου-Κούντουρα

Αύγουστος 1985

Ελληνικά

Journal Article

Ευθυμία Γεωργιάδου-Κούντουρα

Journal Article

Αντίθετα με την Αμερική όπου από τις αρχές του 20ού αιώνα ιδρύθηκαν μουσεία για παιδιά, στην Ευρώπη δημιουργήθηκαν κυρίως εκπαιδευτικά τμήματα μέσα στα μεγάλα μουσεία. Ειδικά τα μουσεία τέχνης βρίσκονται αντιμέτωπα τόσο με την έλλειψη διδασκαλίας στα σχολεία ενός αντίστοιχου μαθήματος όσο και με την άγνοια των ίδιων των εκπαιδευτικών για την ιστορία της τέχνης. Στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο Παρίσι, στο Μουσείο Νέας Σκωτίας στην Αγγλία, οι υπεύθυνοι των μουσείων τέχνης προετοιμάζουν τους εκπαιδευτικούς με διαλέξεις και έντυπα. Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Κέντρου Πομπιντού στο Παρίσι διανέμει στους μικρούς του επισκέπτες τη «Μικρή εφημερίδα για παιδιά». Τι όμως μπορεί να προσφέρει στα παιδιά ένα μουσείο; Ο Μπρεχτ θεωρεί «ωραίο» ό,τι έχει τη σφραγίδα της κοινωνικής εξέλιξης: τα απομονωμένα από τα συμφραζόμενά τους αντικείμενα δεν μετράνε, μετράνε οι άνθρωποι και η ιστορία τους που τα διαμορφώνουν. Με παρόμοιο σκεπτικό, το Παιδαγωγικό Τμήμα του Μουσείου της Νέας Σκωτίας μοίρασε το 1982 σε όλα τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας ένα τεύχος αφιερωμένο στα μουσεία. Στην Ελλάδα έχουν σποραδικά οργανωθεί αξιόλογα εκπαιδευτικά προγράμματα από το Μουσείο Μπενάκη, την Εθνική Πινακοθήκη και άλλα μουσεία, κυρίως λαογραφικά. Η Πινακοθήκη προσφέρεται για εκδηλώσεις με παράλληλες δραστηριότητες, μουσική, κίνηση-χορό, που διευρύνουν τη φαντασία, τους ορίζοντες και την ευαισθησία των παιδιών.

Αύγουστος 1985

16

Ελληνικά

41-45

Αρχαιολογία και Τέχνες

Τα Μουσεία Τέχνης και τα Παιδιά

https://www.archaiologia.gr/wp-content/uploads/2011/06/16-8.pdf