Είναι τα Μουσεία Βέβηλα; Ανθρώπινα Κατάλοιπα σε Ανθρώπινα Χέρια

Είναι τα Μουσεία Βέβηλα; Ανθρώπινα Κατάλοιπα σε Ανθρώπινα Χέρια

Ντέλια Τζωρτζάκη

2012

Ελληνικά

Journal Article

Ντέλια Τζωρτζάκη

Journal Article

Ιστορικά, τα ανθρώπινα κατάλοιπα έχουν λειτουργήσει ως μαγικά σύμβολα προστασίας και ίασης αλλά και ως επιστημονικά δεδομένα. Το ανθρώπινο σώμα μετά το θάνατο ανήκει σε έναν κόσμο χωρίς μαρτυρία. Ο φόβος και το δέος που απορρέουν από την έλλειψη βεβαιοτήτων για το νεκρό αλλά και η δύναμη που αποκτά ο «διαχειριστής» του νεκρού σώματος δημιουργούν όχι μόνο ποικίλα πλαίσια χρήσης και κώδικες ανάγνωσης των ιχνών αλλά και σφοδρές κοινωνικές αντιστάσεις που τα μουσεία καλούνται συχνά να χειριστούν. Είτε είμαστε ακραιφνείς οπαδοί της έρευνας μέσω των ανθρώπινων καταλοίπων είτε πρεσβεύουμε τον επαναπατρισμό και την εκ νέου ταφή τους, είτε αναλύουμε, αποδομούμε , αναστοχαζόμαστε κριτικά και ερμηνεύουμε, ένα είναι μάλλον σίγουρο: τα ανθρώπινα κατάλοιπα δημιουργούν συνειρμούς ως προς τα μεταφυσικά, κάτι που καθιστά τις συζητήσεις γι' αυτά, τη δημόσια έκθεσή τους, τις νομοθετικές ρυθμίσεις και κάθε είδους χρήση και διαχειριστική πράξη ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες. Τα νεκρά σώματα, περισσότερο από άλλα μουσειακά αντικείμενα, μιλούν για το παρόν που τα κρίνει.

2012

8

Ελληνικά

4-12

Τετράδια Μουσειολογίας

Είναι τα Μουσεία Βέβηλα; Ανρώπινα Κατάλοιπα σε Ανθρώπινα Χέρια