Σύγχρονες Τάσεις στην Έρευνα Κοινού: Προσεγγίσεις που Προάγουν τη Χειραφέτηση των Επισκεπτών

Σύγχρονες Τάσεις στην Έρευνα Κοινού: Προσεγγίσεις που Προάγουν τη Χειραφέτηση των Επισκεπτών

Θεανώ Μουσούρη

2009

Ελληνικά

Journal Article

Θεανώ Μουσούρη

Journal Article

Η έρευνα για την εμπειρία του επισκέπτη και τη δημιουργία νοήματος στα μουσεία αποτελεί ένα σχετικά νέο τομέα της μουσειακής θεωρίας και πρακτικής. Παλαιότερες μελέτες, οι οποίες διενεργήθηκαν κυρίως στις ΗΠΑ και στην Βρετανία κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, εστίασαν σχεδόν αποκλειστικά στη μελέτη μεμονωμένων συμπεριφορών του επισκέπτη, χρησιμοποιώντας την εμπειρική συγκέντρωση δεδομένων με σκοπό να υποστηρίξουν την ιδέα ότι τα μουσεία ασκούν μια πολύ σημαντική εκπαιδευτική λειτουργία (Hein, 1998˙ Hooper-Greenhill 2006). Κοινωνικο-οικονομικές και πολιτικές αλλαγές οδήγησαν σταδιακά στην ανάπτυξη και την εφαρμογή νέων θεωρητικών προσεγγίσεων και μεθοδολογιών στην έρευνα των κοινωνικών επιστημών. Έτσι, αυτή επεκτάθηκε σε πολλά διαφορετικά περιβάλλοντα ‒όπως σε μουσεία, αλλά και σε άλλους χώρους άτυπης εκπαίδευσης‒ και άρχισε να διενεργείται με ένα πιο συστηματικό τρόπο. Κατά τις δεκαετίες 1960 και του 1970 το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας κοινού στα μουσεία στηριζόταν ακόμη σε εμπειρικές (ή σχεδόν εμπειρικές) στρατηγικές σχεδιασμού, οι οποίες αποτελούσαν το κυρίαρχο ερευνητικό παράδειγμα στις κοινωνικές επιστήμες (Hein, 1997). Ωστόσο, το μουσείο δεν είναι χώρος εργαστηριακός, όπου πραγματοποιούνται «αποστειρωμένα» πειράματα, αλλά οι έρευνες εντός του επηρεάζονται από εξωτερικές παραμέτρους και επιρροές. Σύμφωνα με τους Hein (1998) και Hooper-Greenhill (2006),το γεγονός αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη συγκεκριμένων προσεγγίσεων που επικεντρώνονται σε πολύ στενές αντιλήψεις για το τι καθιστά μάθηση, αντιλήψεις οι οποίες διαθέτουν μικρή πρακτική αξία.

2009

6

Ελληνικά

20-29

Τετράδια Μουσειολογίας

Σύγχρονες Τάσεις στην Έρευνα Κοινού: Προσεγγίσεις που Προάγουν τη Χειραφέτηση των Επισκεπτών