Η Βιομηχανική Κληρονομιά σε Ευρύτερες Ομάδες Κοινού: Δράσεις του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς

Η Βιομηχανική Κληρονομιά σε Ευρύτερες Ομάδες Κοινού: Δράσεις του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς

Ελένη Μπενέκη

2014

Ελληνικά

Journal Article

Ελένη Μπενέκη

Journal Article

Ο θεωρητικός του υλικού πολιτισμού Fernard Braudel, στη Δυναμική του Καπιταλισμού, έχει υποστηρίξει: «από παλιά τα πάντα ήταν τεχνική, τόσο βίαιη όσο και η υπομονετική και μονότονη προσπάθεια των ανθρώπων όταν μορφοποιούν μια πέτρα, ένα κομμάτι ξύλο ή σίδερο για να κατασκευάσουν ένα εργαλείο ή ένα όπλο, όλα είναι τεχνική», επισημαίνοντας ότι «κάθε νέα οικονομική ή κοινωνική ώθηση έχει την τεχνική της υποστήριξη» (Braudel 1992). Στη διάρκεια των αιώνων, το περιεχόμενο της έννοιας τεχνολογία και, συνακόλουθα, ο ορισμός της βιομηχανικής κληρονομιάς επεκτάθηκε σοβαρά. Σύμφωνα με τη Χάρτα του Nizhny Tagil (2003), «Η βιομηχανική κληρονομιά είναι τα κατάλοιπα του βιομηχανικού πολιτισμού που έχουν ιστορική, τεχνολογική, κοινωνική, αρχιτεκτονική ή επιστημονική αξία. Αυτά τα κατάλοιπα αποτελούνται από κτήρια και μηχανήματα, εργαστήρια, μύλους και εργοστάσια, μεταλλεία, χώρους μεταποίησης, φύλαξης και αποθήκευσης, τόπους όπου παράγεται, μεταφέρεται και χρησιμοποιείται ενέργεια, μεταφορές με όλη την υποδομή τους, καθώς και χώρους που χρησιμοποιούνταν για κοινωνικές δραστηριότητες σχετικές με τη βιομηχανία, όπως η στέγαση και η εκπαίδευση». Είναι, με έναν λόγο, σχεδόν στο σύνολό του, ο σημερινός μας κόσμος.

2014

9

Ελληνικά

66-71

Τετράδια Μουσειολογίας

Η Βιομηχανική Κληρονομιά σε Ευρύτερες Ομάδες Κοινού: Δράσεις του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς