Dublin Core
Title
Το Αρχαϊκό Άγαλμα: Σπουδή στον Χρόνο
Creator
Ζωή Αντωνοπούλου-Τρέχλη
Date
Ιούνιος 2001
Language
Ελληνικά
Type
Journal Article
Zotero
Item Type
Journal Article
Abstract Note
Στην αρχαία Ελλάδα τα όντα συγκροτούνται στο πλαίσιο μιας διηνεκούς, έγχρονης κίνησης από το μη είναι στο είναι, όροι που στη μυθολογική γλώσσα αποδίδονται ως χάος και κόσμος. Στον Ησιοδικό μύθο των γενών υπάρχει μια συνεχής διαδοχή σε μια τάξη προοδευτικής παρακμής. Όταν η πορεία ολοκληρωθεί, ο χρόνος αρχίζει να κυλάει αντίστροφα, προς το παρελθόν του. Αυτή είναι και η πορεία της ζωής. Αρχή και τέλος της η ανυπαρξία του θανάτου. Μόνη παρηγοριά η κυκλικότητα και αυτή η ανάστροφη κίνηση του χρόνου. Η αρχαία Ελλάδα επομένως ακροβατεί σε μια επίφοβη ισορροπία αντιθέτων. Αυτή η ακροβασία αισθητοποιείται κατ’ εξοχήν στα αρχαϊκά αγάλματα, τους Κούρους και τις Κόρες. Φτιαγμένα για να στολίζουν τάφους, υλικά «σήματα» θανάτου, αλλά και αγάλματα νιότης, «τεντωμένες χορδές» έτοιμες να εξακοντιστούν. Το μυστηριώδες αρχαϊκό χαμόγελο αποτυπώνει την ευθυμία την ώρα που η ζωή ξεπροβάλλει σε μια μακάρια νεότητα. Οι αρχαϊκοί Κούροι ζουν στον χρόνο του χρυσού γένους, όταν οι άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν νέοι.
Date
Ιούνιος 2001
Issue
79
Language
Ελληνικά
Pages
73-75
Publication Title
Αρχαιολογία και Τέχνες
Title
Το Αρχαϊκό Άγαλμα: Σπουδή στον Χρόνο
URL
https://www.archaiologia.gr/wp-content/uploads/2011/07/79-17.pdf