Η Ανακάλυψη των Κυκλαδικών Ειδωλίων: Αξιολογικές Παρερμηνείες και Αισθητικές Καταχρήσεις

Η Ανακάλυψη των Κυκλαδικών Ειδωλίων: Αξιολογικές Παρερμηνείες και Αισθητικές Καταχρήσεις

Βασιλική Χρυσοβατσάνου

Μάρτιος 2003

Ελληνικά

Journal Article

Βασιλική Χρυσοβατσάνου

Journal Article

Στα τέλη του 18ου αιώνα ευρωπαίοι περιηγητές και συλλέκτες ανακαλύπτουν στις Κυκλάδες αγαλμάτια λαξευμένα σε λευκό μάρμαρο. Ο P. van Krienen,το 1771, τα χαρακτηρίζει «είδωλα και ειδώλια». Στο μεγαλύτερο μέρος του 19ου αιώνα οι ερευνητές δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με τις «περίεργες» αυτές μορφές. Ο R. Walpole, το 1817, σχεδιάζει για πρώτη φορά, ένα κυκλαδικό αγαλμάτιο και το ονομάζει «sigillarium». Το χαρακτηρισμό «ειδώλιο» επαναφέρει και καθιερώνει, το 1855, ο L. Ross. Τα κυκλαδικά ειδώλια θεωρούνται από τους Thiersch, Lenormant, Köhler, Dümmer, Reinach, Wolters, Collignon είτε «παράξενα», «χονδροειδή» και «άσχημα» είτε «βαρβαρικά» και «πρωτόγονα». Την ίδια εποχή, οι Fiedler, Bent, Perrot, Evans, Blinkenberg, Edgar, Smith, βάσει των μορφολογικών διαφορών, διακρίνουν τύπους και στάδια εξέλιξης των ειδωλίων. Οι τύποι συχνά περιγράφονται με αισθητικούς όρους.

Μάρτιος 2003

86

Ελληνικά

14-18

Αρχαιολογία και Τέχνες

Η Ανακάλυψη των Κυκλαδικών Ειδωλίων: Αξιολογικές Παρερμηνείες και Αισθητικές Καταχρήσεις

https://www.archaiologia.gr/wp-content/uploads/2011/07/86-7.pdf